سلام:)
این اولین پستمه و خوب یکم دلهره دارم همش فکر میکنم اگه خوب نباشه چی؟اگه نتونم فالوور داشته باشم چی؟اگه دیگران خوششون نیاد چی؟
ولی از اونطرف با خودم میگم این رویای تو بود که وبلاگ داشته باشی و وبلاگ نویسی کنی پس قوی باش تو میتونی تو داری به رویاهات نزدیک تر میشی
همیشه با نوشتن آروم میگرفتم اما الان در حین نوشتن دلهره و دارم قلبم تاپ تاپ میزنه به اون سادگی ها که فکر میکردم نیست..
اسم این وبلاگ رو گذاشتم اسپرینگ دی..چون میخوام که با وبلاگ نویسی افکارم رو مرتب کنم و سروسامون بدم و بتونم خودمو از روزهای زمستونیو و تلخم نجات بدمو روزهامو بهاری کنم اینجا افکارم رو مینویسم روزمرگی های یه دختر عادی مثل همه شما که روزش رو با انیمه و کیپاپ و کتاب میگذرونه
افکار در هم و برهمی دارم پس امکانش هست از حرفام چندان چیزی نفهمید اما دوست دارم بازم افکارم رو بنویسم حتی شده اگه فقط خودم بفهممشون...
میخوام اینجا خودم باشم خود خود واقعیم چون من هیچ وقت خود واقعیم نبودم..
دیگه یکم زیادی زر زدم و تقریبا نمیدونم دیگه چی در مورد خودم بگم ببخشید اگه کمه یا بده ولی زمانی که روی روال افتادم  امیدوارم بتونم خوب بنویسم:)
پ.ن:همین الان کلاس زبان آنلاینم تموم شد و من داشتم در حینش مینوشتمXD
پ.ن:قالبم چطوره خیلی براش خون و دل خوردم:"(
پ.ن:دوست دارم دوستای زیادی پیدا کنم اینجا..همون طور که توی وبای بقیه همه با هم دوستن..
پ.ن:یکم زیادی ادبی نوشتم متنمو ولی بعدا یکم عادت میکنم بهتر مینویسم